Reisje
Laat me je meenemen in mijn gedachten
Deze zomer zullen we waarschijnlijk nergens heen gaan
Laten we dan reizen naar het rijk van de verbeelding
Op dit moment is het in mijn gedachten niet zo zonnig
Misschien moeten we over een maandje of twee pas boeken
Maar nu reizen lijkt me leerzamer, als ik eerlijk ben
Heb je wel eens van Gary Chapman gehoord?
Hij onthulde hoe mensen van elkaar houden
Noemde dat talen, vijf heeft hij er verwoord
Mensen houden van door woorden te gebruiken of dienstbaar te zijn
Met de ander te zijn of te verrassen met een cadeau
Of door aan te raken
Mijn lievelings-taal is verboden, in deze tijd
Ik ben van het aanraken, van contact zonder woorden
Of contact om woorden te ondersteunen
Ik mis het, moet ik zeggen
En wat ik hoor van een samenleving van anderhalve meter…
Ik word er een treurig van
Dan denk ik bij mezelf
‘Zo zijn wij toch niet gemaakt?’
Contact hoort bij ons, we kunnen niet zonder
Maar ik begrijp het ook
Ik kan er niet om heen dat mijn lievelings-taal een tijd niet kan
Ik ben het er ook mee eens, even niet spreken is veiliger
Het antwoord voor de toekomst weet ik niet
Misschien is het dat ook wel het meeste
Ik weet niet wanneer ik mijn lievelings-taal weer mag spreken
Laten we daarom reizen naar het rijk van de verbeelding
Van de dagen dat elke taal mocht spreken
En laten we hopen dat die tijd spoedig weerkomt
Mijn koffer stop ik vol met herinneringen, vol met beelden
Van ontmoetingen, gesprekken, knuffels
Wijze woorden, gebeden en liedjes
Vertel me, wat neem jij mee?
Waar brengt jouw verbeelding jou naartoe?
Op welke terugkomst hoop jij?
Marleen Eijkelboom